czwartek, 21 lutego 2013


„Ład” oznacza stan rzeczy, w którym pewien pożądany typ wydarzeń staje się bardziej prawdopodobny niż inne wydarzenia sklasyfikowane jako „niepożądane”. „Konstruowanie” i „rekonstrukcja” (inne nazwy procesu „wprowadzania ładu”) polegają zatem na manipulowaniu prawdopodobieństwem poprzez separację, obezwładnianie, a jeszcze lepiej eliminowanie tych kategorii ludzi, które z tego czy innego powodu podejrzewa się o to, że będą opierały się manipulacji albo że otwarcie odmówią podporządkowania się narzucanym normom. Innymi słowy, chodzi o wykluczanie tych kategorii, które posądza się o potencjalne generowanie niepewności, a zatem zakłócanie i podważanie przyszłego porządku. „Konstruowanie” sprowadza się do próby usunięcia z „systemu” tych kategorii ludzi, które stanowią zagrożenie, które mogą stać się siedliskiem, źródłem lub przyczyną niepewności. Kiedy już zostaną one odcięte i odłączone, należy skutecznie zapobiegać ich powrotowi, ponownemu połączeniu się z systemem: muszą zostać deportowane, zmuszone, nakłonione, przynaglone i przekonane do odejścia. Ewentualnie (albo równolegle) ludzie ci mogą podlegać degradacji i być skazani na różne formy izolacji – uwięzieni w miejscach, które niezależnie od tego, czy strzegą ich mury i pilnują uzbrojeni strażnicy, zawsze otaczają osmotyczne bariery (pozwalające kontrolować ruch graniczny: umożliwiają dostawanie się do środka, natomiast w maksymalnym stopniu utrudniają lub wykluczają wydostawanie się na zewnątrz).
Zygmunt Bauman, To nie jest dziennik, Wydawnictwo Literackie Kraków 2012, przekład Maria Zawadzka, s.188, e-book

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz