kisiel w kaziemierzu

widok z lotu ptaka

tego dnia wszystkie media zapowiadały słońce

czytanie Baumana, Ponowoczesność, czyli o niemożliwości awangardy, w: Awangarda w perspektywnie postmodernizmu, Wydawnictwo Fundacji Humaniora, Poznań 1996

czytanie Baumana, Prawodawcy i tłumacze, Zygmunt Bauman, przełożyła Anna Tanalska, w: Postmodernizm. Antologia przekładów, Wydawnictwo Baran i Suszczyński, Kraków 1997

Pogrzeb Grażyny Skowrońskiej, jeszcze jedna róża ścięta

.

Buszujemy, szorujemy, łagodni w zbożu, uwolnieni. Na obiad jemy kulki ze starego chleba i akację w rzadkim naleśnikowym cieście. Na śniadanie czytam podartą mapę z drobnym drukiem i przetartym szlakiem; tu wyschła woda a tam czarcie powietrze. Po południu modlę się nad rozlanym mlekiem i zszywam zawiązaną pod sercem kokardę na rozdarte szczęście. Coś się toczy z kołem, ale to nie to o czym myślę; nie myślę o tym bo po co. Cienistą doliną jedziemy w zgliszcza

z natury jesteśmy wygodni

ręka z działa

po morze

"... oświecenie reprezentuje sobą, jeśli tak można powiedzieć, pewien utopijny praobraz – epistemologiczną pokojową idyllę, piękną i akademicką wizję: swobodny dialog bezinteresownie zainteresowanych w poznaniu. W nakierowanym na prawdę dialogu rządzonym prawami rozumu spotykają się tutaj nieuprzedzone jednostki, nie będące niewolnikami własnej świadomości i nie krępowane więzami społecznymi. [...]

Pewna akademicka idylla, jak się rzekło; rzeczywistość wygląda inaczej. W konfrontacji oświecenia z wcześniejszymi formami świadomości chodzi o wszystko, tylko nie o prawdę: o wielkomocarstwową pozycję, o klasowe interesy, pozycję doktrynnalną, o pragnienia, namiętności i obronę „tożsamości”. Te motywy przeformułowują oświeceniowy dialog tak mocno, że byłoby bardziej adekwatne mówienie o świadomościowej wojnie niż o pokojowym dialogu. Jest to sytuacja, w której przeciwnicy bynajmniej nie stoją naprzeciw siebie w warunkach wcześniej zawartego układu pokojowego – raczej w postawie zwalczającej i wyniszczającej się konkurencji; i nie są wolni od sił, które pozwalają im świadomym ja na mówienie tego, a nie innego."
Peter Sloterdijk, Krytyka cynicznego rozumu"

Night Waves at Durdle Door