Były dokonane próby usunięcia czasu w obrazach suprematycznych i surrealistycznych. Zostało to osiągnięte przez neutralność wzajemną kształtów. Kształty są umieszczone na obrazie w ten sposób, że nie wpływają jeden na drugi. Współrzędne i niezależne istnienie kształtów, brak tzw. połączenia wzajemnego, brak działania bezpośredniego sprawiają, że nie odczuwamy w tych obrazach t r w a n i a czasu. Nie można jednak uznać tych obrazów za całkowicie pozaczasowe. System kształtów oderwanych i niezależnych podkreśla równoległość krótkich odcinków czasu, minimalnie krótkich, zawartych w tych kształtach, uwydatnionych przez odległości równoległe pomiędzy kształtami. Widząc kształty i widząc odległości pomiędzy kształtami, widzimy jak gdyby nie jeden obraz, lecz cały szereg obrazów, niezależnych jeden od drugiego. Musimy zużyć pewien przeciąg czasu, by je połączyć w jedno wrażenie wzrokowe. W ten sposób obraz pozornie pozaczasowy staje się obrazem czasoprzestrzennym. Każdy podział obrazu wymaga czasu dla swego zjednoczenia wzrokowego. Tylko obraz całkowicie jednolity może być obrazem bezczasowym, czysto przestrzennym. W. Strzemiński, "Dualizm i unizm"