Ikonę z jednej strony cechuje daleko posunięty realizm, zaś z drugiej - duch abstrakcji. Uświadomiła mi ona, że te dwie tendencje w sztuce się nie wykluczają, a wręcz przeciwnie, w każdym dobrym obrazie muszą ze sobą współistnieć. Nie ma bowiem dobrego obrazu realistycznego, bez wewnątrz organizującej go zasady abstrakcyjnej. [...]

Ikona wtedy jest tylko ikoną, gdy dotyczy sensu stricto jakiejś realności, a nie jest jej przedstawieniem symbolicznym.

"Rozmowy z Jerzym Nowosielskim", Z. Podgórzec