Pojęcie powinności wyprzedza pojecie prawa, które jest jego funkcją.

Prawa pojawiają się zawsze w związku z pewnymi warunkami. Tylko powinność może być bezwarunkowa. Mieści się ona w dziedzinie, która znajduje się poza wszelkimi uwarunkowaniami, przekracza bowiem granice tego świata.

Wszyscy ludzie związani są tymi samymi powinnościami, chociaż odpowiadają one, zależnie od sytuacji, różnym czynnościom.

Fakt, że istota ludzka posiada przeznaczenie wieczne, narzuca tylko jedną powinność; jest nią szacunek. Dopełnia się tej powinności tylko wtedy, gdy szacunek jest wyrażany w sposób efektywny, nie fikcyjny, lecz rzeczywisty; może to nastąpić tylko za pośrednictwem zaspokajania ziemskich potrzeb człowieka.
Simone Weil, "Zakorzenienie"